De laatste les van deel 1 van de Oriëntatiecursus. Daarin presenteer je je werk in een mini-expositie. En je vertelt wat je hebt ontdekt en wat je motiveerde. En… er wordt bepaald of je door kan naar het tweede deel van de cursus.

De eerste vraag die je je dus voor vandaag moet stellen is: Welk werk laat ik zien? Welke werken vind je de moeite waard en waar ben je trots op? Ik kies een beperkte selectie die focust op grafisch ontwerpen. Dat is wat mij het meest na aan het hart ligt en waar ik de meeste lol in had. Halverwege de ochtend heeft iedereen zijn of haar expositie ingericht. Sommigen hebben ervoor gekozen om al hun werk op te hangen. Museumvullend qua omvang soms. Hier maak je dus een keuze: laat ik zien waar ik goed in ben en wat me motiveert of laat ik zien wat ik allemaal kan?

Wat een diversiteit aan werken en talenten is er nu tentoongesteld. En geweldig wat er allemaal uitkomt na slechts een paar weken cursus! Zeer indrukwekkend om te zien.

Iedereen licht vervolgens toe wat zijn of haar motivatie was. Boeiende om te horen, hoewel je aandacht na 40 verhaaltjes wel wat gaat afzwakken (en dan heb je er nog zo’n 40 te gaan!). Dat onderdeel hadden we dus beter per klas kunnen doen.

Mijn ontdekkingen kan ik samenvatten in Planning&Weerstand: ik probeerde vaak een opdracht in m’n hoofd te plannen. Alles al van te voren bedenken. Erfenis uit een baan in de ICT. Dat blijkt echter niet te werken. Je kunt veel beter gewoon beginnen en dan vormt zich gaande weg wel het juiste idee. (Misschien ook een idee om het zo te doen in het bedrijfsleven; planningen komen toch nooit uit.) Bovendien werk je op deze manier gelijk aan de uitvoering. Daarnaast had ik soms flink weerstand tegen een bepaalde opdracht (stilleven bijvoorbeeld). Dat heeft te maken met vooroordelen. En als je je daar dan overheen kunt zetten, dan kunnen wonderbaarlijk ontdekkingen volgen. Ook een mooi leerpunt. Verder is voor mij wel bevestigd, dat ik Grafisch Ontwerpen en tekenen/schetsen echt het leukst vind om te doen. En samenwerken het minst leuk.

Een boeiende ochtend. En uiteindelijk mag vrijwel iedereen door naar deel 2 van de cursus. Een mooie ervaring, die Zaterdag Oriëntatie Cursus!

Een ontdekkingstocht door het KABK-gebouw. Je gaat je eigen reportage maken van je zwerftocht door het Academieonderkomen. Met andere ogen kijken naar waar je elke zaterdag rondloopt. Je kunt je ervaringen tekenen, fotograferen, schrijven, wat je wilt. Je eigen beleving.
Dat is een leuke opdracht. In eerste instantie probeer ik natuurlijk weer een plan te maken (altijd maar dat plannen!!!), een thema te kiezen, een verantwoord idee te hebben. Maar intussen weet je wel dat het zo niet werkt. Dus beter maar gewoon aan de slag gaan. Als registratievorm kies ik in elk geval voor tekenen en schetsen. Dat is wat mij altijd weer het meest trekt en waar ik mij het meest in kan uitleven en weergeven. Dan het onderwerp. Als je wat rondloopt in dit gebouw, dan komt dat vanzelf. Er doemt automatisch iets op, dat je raakt of inspireert. Wat mij intrigeert aan het gebouw is het ‘De Stijl-achtige’  interieur. Strak, leeg, basis kleuren, evenwichtig, sfeervol. En dat ga ik dan ook schetsen. Boeiend. Al die deuren, kozijnen en trappen. De tijd vliegt. Uiteindelijk wordt het een sfeercollage van het interieur van de academie. Ik denk, dat ik het goed heb kunnen weergeven. Dat het een weinig lege indruk geeft komt, denk ik, door de overweldigende indruk die je opdoet door 2 1/2 uur lang naar die interieurelementen te kijken. Aan het einde is alles trap, deur en kozijn; blauw, geel en rood. Mooie ochtend.

Deze zaterdag Mode&Textiel. Een zwart gat: dat is er wat er voor mij opdoemt. Ik heb er niets mee, mode. Laatst wel een mooie sjaal gekocht, maar dat is toch wat anders. Natuurlijk toch wel naar Den Haag gegaan. ’t Kan tenslotte gebeuren dat je niets voelt voor een onderwerp, maar dat als je je er voor openstelt  het toch leuk blijkt te zijn. Bij collage en stilleven was dat ook zo. Dus toch even proberen.

Bedoeling is een kledingstuk te maken van papier. Ik stel me ervoor open. Na een kwartier openstellen eerst maar ’s een sigaret roken. Daarna nog 10 minuten naar ’t zwarte gat zitten staren: niets, er kwam helemaal niets uit of op. Geen inspiratie, geen ideeën, geen energie. Het is wel duidelijk: anderen gaan enthousiast aan het werk met papieren jurken, jassen en dingen, maar het is niet mijn ding. Ik ga het ook niet forceren. Dus de les de les vroegtijdig verlaten en vroeg naar huis vandaag.

Nog even een koffie in de Passage in Den Haag. Had een ontzettend leuk gesprek met een Nederlandse Berber. Over religie, etniciteit, integratie. Niets met creativiteit te maken, maar wel erg leuke besteding van de ochtend. Toch nog een inspirerende ochtend. Zou ik hebben gemist, als ik niet naar de les was gegaan. Zo leidt het een tot het ander. Met dank aan de Zaterdagochtend oriëntatiecursus.

Vandaag mogen we de kantine van de KABK verbouwen. Nou ja, op papier dan. Overigens geen slecht idee. Het KABK gebouw zelf is heel fraai, maar de kantine was waarschijnlijk de sluitpost op de financiële begroting. In een woord ‘saaaiiii’!
Wij gaan, in groepjes, een ontwerp maken voor een nieuwe kantine. Ik merk, dat de cursisten al gauw rondtollen in de details van de uitvoering: lampje hier, schilderijtje daar. ‘t Zal wel mijn projectverleden zijn, maar ik stuur toch ‘n beetje aan op eerst een ‘pakket van eisen’. We stellen vast, dat ‘interactie’ het belangrijkste doel van de kantine is. Veel verder komen we trouwens niet, want de tijd is kort en er moet ontworpen worden.
Na een globale opzet van de te ontwerpen ruimten en een taakverdeling gaan we aan het schetsen.

Ik merk wel, dat het groepswerken me minder goed bevalt. Niet vanwege de ‘medearchitecten’, maar meer omdat ik graag zelf mijn ideeën ontplooi. De samenwerking werk dan remmend (dit riekt naar een toekomst als ‘autonoom’).
Na 2 1/2 uur presenteert elke groep zijn ontwerp. Wat me daarbij wel opvalt, is dat er weinig spectaculaire ideeën zijn geboren. Vrijwel iedereen (inclusief ons groepje) heeft iets met een loungegedeelte, veel glas en veel kleur. Waarom niet iets volledig verduisterd? Maar ja, dat bedenk ik ook nu pas. Waarschijnlijk geldt ook hier: eerst moeten de banale ideeën worden doorgeploeterd, voordat de geniale invallen komen. 2 1/2 uur is gewoon te weinig om aan die betere ideeën toe te komen. Sommige schetsen waren overigens wel erg mooi!

Persoonlijk vond ik dit niet zo’n inspirerende les. Overigens zet ‘t je wel weer aan het denken of je wel of niet intensief met mensen wilt samenwerken. In het kader van ‘wat wil ik later worden’ is dat wel een belangrijke vraag.

Ook al waren de ideeën van vandaag naar mijn smaak niet heel opzienbarend, elk van de getoonde oplossingen zou al wel een hele verbetering van de huidige kantine situatie zijn!

Ik heb in deze les een aantal schetsen gemaakt voor het meubilair dat we hadden bedacht. Dat ziet er dan zo uit.
Stoelen

Tafels

Stoelen èn tafels

Bank en tafel

Vandaag een meubel ontwerpen en ook maken. Je mag alleen papier (stevig), splitpennen en tie wraps gebruiken (geen lijm!).

De afgelopen week heb ik er al wat over nagedacht en wat geschetst. Kwam niet veel verder dan een 4-kant stoeltje. Heb ‘t maar uitgesteld tot de les zelf. Kijken wat er dan bovenkomt.













Daar zit je dan op de les, met dat enorme vel wit papier waar een meubel uit moet komen.

Min of meer vanzelf ontstaat ‘t idee om een ergonomisch verantwoorde bureaustoel te maken (zal wel met mijn kantoorverleden te maken hebben). Maar niet zo’n stoel die op duizend verschillende manieren is in te stellen en waarop de gemiddelde kantoormens toch weer onderuit zakt. Met de nodige rug- en nekklachten als gevolg. Dus ‘t moet een stoel worden, die dwingt om rechtop te zitten. En hij moet er natuurlijk ook aantrekkelijk uit zien. Bovendien moet de productie makkelijk en goedkoop zijn.







Wordt wel elegant.

Nu de realisatie op schaal. Dat is eigenlijk meer een geometrische puzzel. De stoel moet wel blijven staan, dus er moeten allerlei steun- en bevestigingsvlakken komen. Op papier kom ik een heel eind, maar niet ver genoeg.

Dus dan maar gewoon uitknippen en proberen. Beetje trial&error. Na 4 splitpennen is de les alweer voorbij. Thuis verder, en waarschijnlijk een paar maal opnieuw beginnen.

Het leuke is wel, dat je uit je schetsen daadwerkelijk iets ziet ontstaan. Iets tastbaars. Iets dat jij hebt bedacht. Maar ik vond het tekenen en schetsen toch leuker dan het in elkaar zetten. Word altijd een beetje kriegel van knippen en plakken (splitpennen in dit geval).