Nu gaan we het stilleven van keuze uitvoeren in acrylverf. Dat is even wat anders dan plakken en knippen! De laatste keer dat ik echt heb geschilderd, was op de kleuterschool. Nou ja, niet overdrijven. Ook wel ‘s een schildercursus gedaan, maar toch al we een aantal jaren terug. Wel weer even wennen. Heel anders dan tekenen: grote vlakken, brede kwast. En dan die witpartijen. Oei, wat is dat moeilijk, om de juiste ‘kleur’ wit te mengen. Leermoment: het hoeft (nog) niet perfect het wit te zijn dat je ziet. Met wat blauw en paars kun je ook hele mooie witpartijen maken. Laten we ‘t expressionistisch wit noemen: dan is ‘t altijd goed.


Dit is het real live stilleven:

En dit de geschilderde versie:

In de les gaan we stillevens bouwen van papier. Interessant proces. Veel soorten en kleuren papier meenemen. En natuurlijk schaar en lijm. Je hebt nog geen idee waar het naartoe gaat. Dus maar gewoon starten met fröbelen en zien waar het uitkomt.








Eerst start ik met waaiertjes. Maar dat wordt niets.

Dan verder met gekleurde doosjes. Dat wordt dus helemaal niks.

Dan witte bedrukte doosjes. Hmmm. OK, ook niks. Dat gaat lekker zo. De les is al half om. Dan zegt de docent, dat dat waaiertje wel een leuke vorm heeft. En nu ze ‘t zegt: dat vind ik eigenlijk ook wel (lekker zelfstandige mening). Daarmee dus verder. Meer waaiers maken. En het wordt hoe langer hoe leuker. Veel textuur en schaduwwerking. Wel moeilijk weer om een compositie van te maken.

En deze vind ik ook bijzonder. Een zekere verstilling. Abstract. Gebouwen? Een constructie?

Uiteindelijk kies ik voor een enkel object. Waarom dit object? Ik weet ‘t eigenlijk niet goed. Maar het heeft wel een zeker verstilling. Qua compositie is ‘t natuurlijk niks, maar who cares; ik vind ‘m mooi.

Meer stillevens. Door de week filosofeer ik over het verschijnsel ‘Stilleven’. Wat is dat eigenlijk, een stilleven? Hoeveel objecten mogen erin voorkomen? Welke objecten? Mogen levende objecten (stil LEVEN)? Moet het altijd appeltjes, peertjes, druifjes etc. bevatten (gááááááp)? Tafeltje met een kleedje verplicht? Abstracte objecten: mag dat?

Op de Stilleven Wikipedia staat: “Een stilleven is een artistieke compositie (schilderij, tekening, foto) van voorwerpen.” Ja, lekker, daar schiet je wat mee op. Wat is artistiek? Welke voorwerpen?

Uiteindelijk kwam ik hierop: een stilleven is een werk waar het leven even stilstaat: stil-leven. Zoals toen je jong was en op een zonnige middag op je rug in het hoge gras lag, naar de wolken starend. De tijd stond even stil. Om je heen raasde de wereld door, maar jij zat even in een tijdloos vacuüm. En je was je scherp bewust van alles om je heen: de geur van het gras, de bries langs je gezicht, de voorbij vliegende bij, de warmte van de zon. Dingen waar je normaal gesproken niet bij stil staat.

Zo zou het, denk ik ook bij een stilleven moeten zijn. De wereld buiten het schilderij raast voort, maar binnen het stilleven staat de tijd even stil. Tijdloos. Verstild. En je wordt je plotseling heel bewust van de schoonheid van de alledaagse voorwerpen in het stilleven: de schaduw van de appel, de textuur van de peer, de druppels op het glas water, met hun weerspiegeling van het licht.

Ik denk dat dat de essentie van het stilleven bevat.

Kan dit voor een stilleven doorgaan?

Blok 1 draait om waarnemen. Dat gaan we doen met behulp van stillevens. Huh?? Stillevens??? Dat lijkt me dus ontzettend saai! Heb ik helemaal niets mee. En dan gaan we ook nog een collage maken van een stilleven. Goeiedag, collages daar heb ik echt niets mee. Even een heftig begin dus. Maar anderzijds: als creatieveling in spé moet je je overal voor openstellen, dus gewoon head on erin duiken.

En wat blijkt: eigenlijk is het heel leuk om over stillevens na te denken en om ze te maken. Waarnemen, inderdaad. Heel goed kijken wat daar nou eigenlijk staat. Hoe ‘t er staat. Wat de verhoudingen zijn. Licht/donkerwerking. Boeiend. Goed kijken, tekenen wat er werkelijk is, en niet een representatie van wat er al in je hoofd zit op papier zetten. Heel leerzaam natuurlijk, ook voor de verdere ontwikkeling.

En wat blijkt nog meer? Dat een collage maken eigenlijk ook heel leuk is. Een eye opener. Met gescheurde stukken zwart/wit/grijs papier het opgezette stilleven hercreëren. Superleuk om te doen.

En verrassend, wat er dan uitkomt.

Gestart met het eerste blok van de Zaterdag Oriëntatie Cursus aan de Kunstacademie in Den Haag . Spannend en ontspannend. Ga ik een weg vinden in de creatieve wereld, of blijft ‘t bij hobby’en (wat ook OK is). Onderzoek. Vorm. Materialen. Compositie. Creatief proces. Ik heb er zin in! Overigens een mooi en inspirerend gebouw, daar aan het Malieveld. Wel een beetje een doolhof, maar dat is misschien wel toepasselijk gezien mijn zoektocht.