Deze zaterdag Mode&Textiel. Een zwart gat: dat is er wat er voor mij opdoemt. Ik heb er niets mee, mode. Laatst wel een mooie sjaal gekocht, maar dat is toch wat anders. Natuurlijk toch wel naar Den Haag gegaan. ’t Kan tenslotte gebeuren dat je niets voelt voor een onderwerp, maar dat als je je er voor openstelt  het toch leuk blijkt te zijn. Bij collage en stilleven was dat ook zo. Dus toch even proberen.

Bedoeling is een kledingstuk te maken van papier. Ik stel me ervoor open. Na een kwartier openstellen eerst maar ’s een sigaret roken. Daarna nog 10 minuten naar ’t zwarte gat zitten staren: niets, er kwam helemaal niets uit of op. Geen inspiratie, geen ideeën, geen energie. Het is wel duidelijk: anderen gaan enthousiast aan het werk met papieren jurken, jassen en dingen, maar het is niet mijn ding. Ik ga het ook niet forceren. Dus de les de les vroegtijdig verlaten en vroeg naar huis vandaag.

Nog even een koffie in de Passage in Den Haag. Had een ontzettend leuk gesprek met een Nederlandse Berber. Over religie, etniciteit, integratie. Niets met creativiteit te maken, maar wel erg leuke besteding van de ochtend. Toch nog een inspirerende ochtend. Zou ik hebben gemist, als ik niet naar de les was gegaan. Zo leidt het een tot het ander. Met dank aan de Zaterdagochtend oriëntatiecursus.

Vandaag mogen we de kantine van de KABK verbouwen. Nou ja, op papier dan. Overigens geen slecht idee. Het KABK gebouw zelf is heel fraai, maar de kantine was waarschijnlijk de sluitpost op de financiële begroting. In een woord ‘saaaiiii’!
Wij gaan, in groepjes, een ontwerp maken voor een nieuwe kantine. Ik merk, dat de cursisten al gauw rondtollen in de details van de uitvoering: lampje hier, schilderijtje daar. ‘t Zal wel mijn projectverleden zijn, maar ik stuur toch ‘n beetje aan op eerst een ‘pakket van eisen’. We stellen vast, dat ‘interactie’ het belangrijkste doel van de kantine is. Veel verder komen we trouwens niet, want de tijd is kort en er moet ontworpen worden.
Na een globale opzet van de te ontwerpen ruimten en een taakverdeling gaan we aan het schetsen.

Ik merk wel, dat het groepswerken me minder goed bevalt. Niet vanwege de ‘medearchitecten’, maar meer omdat ik graag zelf mijn ideeën ontplooi. De samenwerking werk dan remmend (dit riekt naar een toekomst als ‘autonoom’).
Na 2 1/2 uur presenteert elke groep zijn ontwerp. Wat me daarbij wel opvalt, is dat er weinig spectaculaire ideeën zijn geboren. Vrijwel iedereen (inclusief ons groepje) heeft iets met een loungegedeelte, veel glas en veel kleur. Waarom niet iets volledig verduisterd? Maar ja, dat bedenk ik ook nu pas. Waarschijnlijk geldt ook hier: eerst moeten de banale ideeën worden doorgeploeterd, voordat de geniale invallen komen. 2 1/2 uur is gewoon te weinig om aan die betere ideeën toe te komen. Sommige schetsen waren overigens wel erg mooi!

Persoonlijk vond ik dit niet zo’n inspirerende les. Overigens zet ‘t je wel weer aan het denken of je wel of niet intensief met mensen wilt samenwerken. In het kader van ‘wat wil ik later worden’ is dat wel een belangrijke vraag.

Ook al waren de ideeën van vandaag naar mijn smaak niet heel opzienbarend, elk van de getoonde oplossingen zou al wel een hele verbetering van de huidige kantine situatie zijn!

Ik heb in deze les een aantal schetsen gemaakt voor het meubilair dat we hadden bedacht. Dat ziet er dan zo uit.
Stoelen

Tafels

Stoelen èn tafels

Bank en tafel