Nog ‘s een poging tot een zelfportret met de spiegel. Ik heb namelijk nog niet de inspiratie gevonden om het zelfportret op een andere wijze weer te geven. Wel ideeën, maar nog niet voldoende gerijpt.
Werken met de spiegel is wel lastig. Normaal zitten de ogen op midden van het hoofd. Omdat de spiegel schuin omhoog staat, valt een deel van het achterhoofd weg, waardoor de ogen hoger komen te zitten. Maar de vertekening door de spiegel was nog niet zo makkelijk weer te geven in de schildering.
Michelangelo zei, dat kunstenaars ‘t best zijn in het maken van hun eigen portret. Of ‘t hier is gelukt, laat ik aan jullie oordeel over. Ik herken me er in elk geval in. En over de kleuren ben ik tevreden. In die zin vind ik ‘m geslaagd.
De komende zaterdag geen les, dus tijd om te mijmeren over Het Zelfportret. Hoe kun je dat nog meer weergeven? Kun je je karaktereigenschappen weergeven door middel van een schilderij of schets? En in hoeverre durf je je dan te laten zien? Kun je ‘iets’ met typografie? Moet je een inkijk geven in je omgeving. En in hoeverre is je omgeving een reflectie van jezelf? Afijn, ik laat het even sudderen. Er komt vanzelf wel wat boven.
Huiswerk in dit blok is: het/een Zelfportret. Dat mag een klassiek zelfportret zijn (alleen je kop, en face), maar ook ‘iets anders’. Wat anders wordt niet helemaal duidelijk, maar dat is natuurlijk de bedoeling. Zelf je fantasie laten werken. Ik begin maar ‘s met (toch) een portret ‘via de spiegel’.